Trawy stanowią najcenniejszą część runi łąk i pastwisk, są ważnym elementem krajobrazu, odgrywają dużą rolę w ochronie środowiska naturalnego. Gatunki różnią się między sobą zarówno pokrojem roślin, dynamiką wzrostu i rozwoju, jak również wymaganiami glebowo- wilgotnościowymi. Na łąkach kośnych powinny przeważać trawy wysokie, dostarczające obfitej masy roślinnej, tj. kostrzewa łąkowa, tymotka łąkowa, kupkówka pospolita. Na pastwiska wysiewa się trawy tworzące ruń niewysoką, wyrównaną, zwartą i ulistnioną oraz tolerującą udeptywanie i częste podgryzanie przez zwierzęta.
Rola odmian traw wzrasta znacznie w warunkach intensywnego i krótkotrwałego użytkowania, czyli na wielokośnych użytkach polowych oraz na pastwiskach charakteryzujących się zwiększoną rotacją wypasów. Przy takich systemach gospodarowania ogranicza się w zasiewach liczbę gatunków na rzecz określonych odmian. Zastosowanie znajdują wówczas przede wszystkim odmiany intensywne, o dużych wymaganiach agrotechnicznych, korzystnie reagujące zwiększonymi plonami na wysokie nawożenie i nowoczesne technologie siewu i pielęgnacji.
Pozarolnicze wykorzystanie traw to przede wszystkim jako trawy trawnikowe i ozdobne.
W ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania rolą pozarolniczą różnych gatunków traw. Wzrasta rola traw wysiewanych na różnego rodzaju trawniki, tereny sportowe oraz rekreacyjne. Sportowe nawierzchnie trawiaste są miejscem rozgrywania wielu dyscyplin sportowych , terenem aktywnego wypoczynku społeczeństwa.
Trawami obsiewane są tereny rekultywowane, trudne i zdegradowane, wysypiska odpadów komunalnych i przemysłowych, pobocza dróg i autostrad, wały przeciwpowodziowe i zbiorniki retencyjne oraz tereny stanowiące trawniki „ekologiczne” – o bardzo ograniczonej pielęgnacji.
Szerokie zastosowanie traw do obsiewu terenów znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca zamieszkania człowieka zwiększają rolę traw jako czynnika kształtującego krajobraz i mikroklimat.
